زیپو کالا: با رشد سریع بخش انرژی های تجدیدپذیر در مقیاس جهانی و با توجه به این که خیلی از دولت ها به دنبال گذار سبز هستند، احتیاج به بازیافت بیشتر قطعات آشکار شده است.
به گزارش زیپو کالا به نقل از ایسنا، یافتن راه های نوآورانه برای بازیافت تجهیزات انرژی های تجدیدپذیر می تواند به کاهش قابل توجه هزینه ها و کاهش ضایعات کمک نماید و از برنامه های سبز این بخش بیشتر حمایت کند. پتانسیل زیادی جهت استفاده مجدد و بازیافت طیف وسیعی از قطعات، از پنل های خورشیدی گرفته تا توربین های بادی و باتری های خودرو های برقی وجود دارد. با این وجود، تحقیقات و سرمایه گذاری بیشتری باید در این بخش صورت گیرد تا شیوه ها بهبود یافته و گزینه های بازیافت بیشتر در دسترس قرار گیرند.
با افزایش علاقه و سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر، پیشرفت های فناوری بیشتری در این بخش مشاهده می شود. توربین های بادی بزرگتر و قدرتمندتر شده اند و همزمان، پنل های خورشیدی ارزان تر و کارآمدتر شده اند. این به مفهوم آن است که فناوری های قدیمی سریع تر منسوخ می شوند و نیاز به جایگزینی پیدا می کنند. هنگامی که یک قطعه انرژی تجدیدپذیر به انتها چرخه عمر خود می رسد، معمولاً برداشته شده و با قطعه ای بزرگتر، قوی تر و بهتر جایگزین می گردد. کاری که با این قطعات قدیمی به انجام می رسد، از کشوری به کشور دیگر خیلی متفاوت می باشد.
سرنوشت ضایعات انرژی های تجدیدپذیر
اغلب، پره های توربین قدیمی یا پنل های فتوولتائیک برای مدت طولانی انبار می شوند تا شرکت ها تصمیم می گیرند که با آنها چه کنند. زباله های بخش انرژی های تجدیدپذیر قابل توجه است و پیشبینی می شود اروپا تا پایان دهه جاری، حدود ۱۴۰۰۰ توربین بادی را از رده خارج کند.
طبق گزارش شرکت «ویند یوروپ»، این امر به تولید بین ۴۰ تا ۶۰ هزار تن زباله پره منجر خواهد شد. در همین حال، در آمریکا، زباله های پره های توربین بادی می تواند تا سال ۲۰۵۰، به ۲۰۰ تا ۳۷۰ هزار تن در سال برسد.
نوآوری بیشتر در بازیافت می تواند با استفاده بهینه از اجزای قدیمی، به کاهش زباله و کاهش هزینه ها کمک نماید. با این وجود، بازیافت قطعات قدیمی انرژی های تجدیدپذیر همیشه به این سادگی نیست. فولاد و سایر موادی که به آسانی قابل بازیافت هستند، حدود ۸۵ تا ۹۰ درصد از ساختار یک توربین بادی را می سازند، اما بازیافت پره های فایبرگلاس یا فایبرکربن خیلی پیچیده تر است. دشواری های بازیافت، اپراتورها را ناامید نکرده است و سال به سال راهکارهای نوآورانه تری مشاهده می شود. در کوشش برای پایدارتر شدن، بعد از سال ها دور انداختن پره ها و سایر اجزای قدیمی، چندین شرکت بادی متعهد شده اند که در عملیات بازیافت سرمایه گذاری کنند تا از ارسال اجزای قدیمی به محل دفن زباله جلوگیری شود.
در بخش انرژی خورشیدی، نوآوری های مختلفی دیده می شود. به عنوان نمونه، در بریزبن استرالیا، پنل های خورشیدی به نقره و مس تبدیل می شوند. اپراتورها درحال حذف آلومینیوم و سیم ها از فتوولتائیک هایی هستند که دیگر نمی توانند انرژی تولید کنند تا آنها را به پلاستیک، شیشه، سیلیکون، نقره و مس تبدیل کنند. شرکت بازیافت پن پاسیفیک حال حدود ۳۰ هزار پنل در سال را فرآوری می کند و امیدوار است در نهایت ظرفیت سالانه خویش را به ۲۴۰ هزار پنل افزایش دهد.
ضرورت سرمایه گذاری در ظرفیت بازیافت ضایعات تجدیدپذیر
ضایعات پنل های خورشیدی جهانی اکنون خیلی بیشتر از ظرفیت بازیافت این زباله ها است و به این دلیل، برای توسعه ظرفیت و بهبود پایداری با پیشگیری از رفتن پنل های خورشیدی قدیمی به محل دفن زباله، سرمایه گذاری بیشتری در این بخش نیاز است.
بعلاوه، کارشناسان اعتقاد دارند که خیلی از پنل های خورشیدی که با مدلهای کارآمدتر جایگزین می شوند، هنوز قادر به تولید انرژی هستند و می توانند به جای دور انداختن، در حوزه های مختلف مورد استفاده مجدد قرار گیرند. چندین استارتاپ در تلاش هستند تا استفاده مجدد از پنل های خورشیدی قدیمی را در محیط های جایگزین برای تامین انرژی پاک و پیشگیری از ضایعات غیرضروری تشویق کنند.
برخی از بزرگترین پیشرفت ها در بازیافت باتری خودرو های برقی مشاهده شده است، برای اینکه شرکت ها در سراسر دنیا تلاش می کنند زنجیره های تامین مواد معدنی حیاتی خویش را بهبود بخشند. منبع لیتیوم مورد استفاده برای تولید باتری خودرو های برقی محدود است و بعد از اتمام منابع، دیگر قادر به تولید این نوع باتری نخواهیم بود. با این وجود، استخراج لیتیوم از باتری های قدیمی خودرو های برقی می تواند به سازندگان خودرو های برقی اجازه دهد تا به جای تکیه کامل بر پروژه های معدنی برای تامین لیتیوم خود، از این ماده معدنی حیاتی باردیگر بهره گیرند. سایر مواد معدنی که می توانند از این باتری ها استخراج شوند، شامل نیکل، کبالت و گرافیت هستند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، شرکت های مختلفی از مناطق مختلف جهان حال درحال سرمایه گذاری در گسترش و بهبود شیوه های بازیافت هستند، اما ظرفیت بازیافت این صنعت هنوز خیلی کمتر از تولید پره های توربین بادی جدید و پنل های خورشیدی است که نشان میدهد برای تسریع ظرفیت بازیافت قطعات جهانی به بودجه بیشتری نیاز است. علاوه بر این، دولت ها می توانند شرکت ها را به سرمایه گذاری در بازیافت تشویق کنند.
بطور خلاصه دشواری های بازیافت، اپراتورها را ناامید نکرده است و سال به سال راهکارهای نوآورانه تری مشاهده می شود. شرکت بازیافت پن پاسیفیک حال حدود ۳۰ هزار پنل در سال را فرآوری می کند و امیدوار است در نهایت ظرفیت سالانه خویش را به ۲۴۰ هزار پنل افزایش دهد. با این حال، استخراج لیتیوم از باتری های قدیمی خودروهای برقی می تواند به سازندگان خودروهای برقی اجازه دهد تا بجای تکیه کامل بر پروژه های معدنی برای تامین لیتیوم خود، از این ماده معدنی حیاتی دوباره بهره گیرند.
