روابط عمومی در عصر فراصنعتی

زیپو کالا: دیگر زمان آن نیست یک محصول رسانه ای برای گروه بزرگی از جوامع تولید و به مصرف برسد. امروز مخاطبان به اجزا کوچکتری تقسیم می شوند که هر کدام خواسته ها، نیازها، ادراک و جهان بینی خاص خود دارند.

به گزارش زیپو کالا به نقل از مهر، حسن خمیس آبادی، رییس مؤسسه تحقیقات علوم دامی کشور در یادداشتی اختصاصی برای مهر نوشت؛
از عصر کشاورزی که بگذریم، دوران مدرن، با افزایش همزمانی کارها همراه شد که یکی از با اهمیت ترین اصول آن بیشینه سازی و تراکم بالا است. به عبارتی کالاها در کارخانه های تولیدی به شکل استاندارد و حدودا یکنواخت تولید و برای توده مردم، شامل هر نژاد و گروهی، به بازار عرضه می شد که البته همچنان این روند ادامه دارد. اما در اولین سالهای قرن ۲۱ وارد عصر تازه ای شده ایم که کم کم عصر صنعتی را عقب می زند. یکی از مشخصه های این دوران که می توان آنرا عصر اطلاعات و ارتباطات یا حتی فراصنعتی نامید، سرعت بالای تغییر و سفارشی سازی بجای تولید انبوه است. بهره برداران، در این سال ها هویتی پیدا کرده اند که حق انتخاب بین گزینه های فراوان، جز لاینفک آن محسوب می شود.
رسانه ها و در مجموع، عرصه اطلاع رسانی نیز به تبع این تغییرات، متحول شده اند. دیگر زمان آن نیست که یک محصول رسانه ای برای گروه بزرگی از جوامع تولید و به مصرف برسد. امروز مخاطبان، به اجزا کوچک تری تقسیم می شوند که هر کدام، خواسته ها، نیازها، ادراک و جهان بینی مخصوص به خود دارند و این کار مسئولان و کارشناسان روابط عمومی را دوچندان مشکل تر می کند. آنها دیگر نمی توانند برای اطلاع رسانی تنها به تولید یک محصول رسانه ای مانند خبر مکتوب یا تولید فیلم، اکتفا کنند؛ بلکه برای دربرگیری بیشتر مخاطبان و برد بیشتر پیامی که در محتوای محصول رسانه ای نهفته است، باید مجموعه ای از تولیدات را در نظر داشته باشند برای اینکه همانطور که قبل از این عنوان شد، یک محصول، تنها با سلیقه و نیاز تعداد معدودی از مخاطبان مطابقت دارد و توسط آنها درک می شود، اما دیگر افراد که سلیقه ای متفاوت دارند، یا اصلاً پیام را دریافت نمی کنند و یا اگر دریافت نمایند این دریافت، اثرپذیر نیست. یعنی به سبب حق انتخاب گسترده ای که دارند، در مقابل محصولات رسانه ای از مواجهه گزینشی استفاده می کنند. به همین دلیل، وقتی روابط عمومی، از یک پیام، محصولات مختلف و متنوعی به بازار فرهنگی عرضه می دارد، مخاطبان بیشتری را تحت پوشش می گیرد.
از اینها گذشته امروز روابط عمومی تخصصی قادر می باشد بوسیله ایجاد تعامل و تفاهم سازنده میان مجموعه مورد نظر با ذی نفعان و جامعه هدف، نقش مؤثری در ارتقای برند سازمانی داشته باشد؛ نقشی که در نهایت به تضمین منافع مشترک خواهد انجامید. البته نباید فراموش کرد که در این راه، خط مشی بنیادی روابط عمومی ها اعتماد سازی است. کسب اعتماد و اعتبار، بزرگترین سرمایه روابط عمومی ها محسوب شده و والاترین منبع مؤثر در ایجاد ارزش افزوده برای سازمان محسوب می شود.
این مهم، در روابط عمومی هایی که در مجموعه های تحقیقاتی و پژوهشی بخش کشاورزی فعالیت می نمایند، بسیار حساس تر و پراهمیت تر است. به عنوان مثال، یک مجموعه تحقیقاتی در بخش کشاورزی، باید برای انتقال بسته دانشی به مزرعه یا واحد پرورشی، اقدام نماید. روابط عمومی، می تواند در معرفی و ترویج مزایای بهره برداری از آن، بسیار مفید فایده باشد. اما باید این نکته را در نظر داشت که در این بخش، اغلب جوامع، روستاییانی هستند که کمتر به تکنولوژی های روز ارتباطی دسترسی داشته و تعداد کم سوادان در این قشر بالاست؛ این که روابط عمومی برای انتقال پیام، به این قشر زحمتکش، چه تدبیری بیندیشد که منجر به کسب اعتماد از طرف روستاییان شود و در قالب ادراک بهره برداران نفوذ کند، خود شاهکاری است که تخصص و مهارت خاص خودرا می طلبد.
به همین دلیل در عصر فراصنعتی، دیگر نمی توان سکان اداره روابط عمومی را به هر کسی سپرد. توانایی درک از اقشار مختلف جامعه هدف و تولید محصولات متنوع رسانه ای برمبنای آن چه که تفاوت های فرهنگی می نامند، بسیار لازم است که از تولید سنتی خبر یا تشریفات موردی، بسی فراتر می رود.
با همین بهانه، روز روابط عمومی و ارتباطات را به دست اندرکاران این حوزه خصوصاً روابط عمومی های بخش تحقیقات کشاورزی که در امتداد تنویر افکار عمومی و ارتقای آگاهی جامعه گام بر می دارند، تبریک می گویم.

منبع: